در دوران ما قبل تاریخ ، مردم سرزمین های مختلف ، فرارسیدن نیمه زمستان را – که طولانی ترین شب های سال به پایان می رسید و درازتر شدن ساعات روز آغاز می گردید- با آتش افروزی و آیین های قربانی و مراسم سنتی جشن می گرفتند . رومیان ، این روزها را جشن " ساتورنالیا " ، می نامیدند و در ماه دسامبر ، چند هفته را به شادمانی و قمار بازی می گذراندند. قبایل ژرمن شمال اروپا نیز نیمه زمستان را با عیش و نوش و مراسم مذهبی جشن می گرفتند .
البته پیش ازاین چنین تصور می شد که عیسی مسیح در فصل بهار متولد شده است ؛ اما پاپ ژولیوس اول ، درسده چهارم میلادی ، روز 25 دسامبر را برای تجلیل از میلاد مسیح اعلام کرد و بدین ترتیب ، جشن های دیرینه میان زمستانی را با یک عنصر مسیحی درهم آمیخت.
در همان سده چهارم ، یکی از اسقف های آسیای صغیر ( ترکیه امروز ) به خاطر رفتار مهربانانه اش با کودکان شهرت یافت. این شخص که بعدها به سنت نیکولاس ( نیکولاس قدیس) شهرت یافت ، در نقاشی های قرون وسطا و عصر رنسانس به شکل مردی بلند بالا با چهره ای جدی و نجیبانه نشان داده شده است و تا حدود قرن شانزدهم ، جشن مخصوص او در روز ششم دسامبر در سراسر اروپا برگزار می گردید ، اما از آن پس، این جشن ، تنها به پروتستان های هلند منحصر گردید.
بچه های هلندی ، شب کریسمس کفش های خود را کنار بخاری دیواری خانه هایشان می گذاشتند و کمی علوفه هم برای اسب نیکولاس قدیس( یا سینترکلاس) بیرون در خانه می نهادند و سنت نیکولاس ، سوار بر اسب خود، بر بالای بام خانه ها می گذشت و از راه دودکش خانه ها ، آب نبات و شیرینی به داخل کفشهای کودکان می انداخت ، همزمان معاون او – پیتر سیاه – نیز از لوله دودکش ها پایین می رفت و هدایایی را که برای بچه ها آورده بود ، در خانه ها می گذاشت. مهاجران هلندی که به آمریکای شمالی کوچ کردند ، این سنت را با خود به آن کشور بردند و در آنجا بود که نام او به " سانتا کلوز" تغییر یافت . در یک داستان منظوم با عنوان" شب پیش از کرسیمس " برای نخستین بار ، از یک شیطانک( پری) پیر و شوخ نیز یاد شده ، که سوار بر سورتمه ای به وسیله یک گوزن کشیده می شود. کریسمس در اعصار انجیلی جشن گرفته نمی شد ، اما در برخی کلیساها مراسمی برای سپاس از خداوند که عیسی ( ع) را به زمین فرستاده است برگزارمی گردید ، زیرا عیسی بر خلاف ما انسانها که دلباخته دنیا شده ایم ، بروسوسه های نفسانی پیروزشده و یک زندگی پاک و بی گناه را گذرانده است
به نقل از وبلاگ
صداقت
امشب شب سختیه . برای من . برای دوستان من
برای همه ی کسانی که امشب در شهر تاریخی اما
ویران شده ی اکنون ـ شهر بم ـ هنوز غم ازدست دادن
پدر مادر و خانوادشونو باور ندارن .
از ته دل با همه ی این عزیزان احساس همدردی می کنم .
چو باید سرانجام در خاک رفت
خوشا آنکه پاک آمدو پاک رفت